Nowoczesne zarządzanie projektami wymaga wydajności i zdolności adaptacyjnych. Obie platformy — Lean Project Delivery System (LPDS) i ISO 21500 — oferują potężne podejścia, ale ich pełny potencjał leży w zrozumieniu, w jaki sposób się uzupełniają. W tym artykule wyjaśniono podstawowe zasady każdego systemu i podkreślono ich synergię, dostarczając praktycznych informacji profesjonalistom pragnącym zoptymalizować wyniki projektu.
System wdrażania projektów Lean: Eliminacja marnotrawstwa w działaniu
Lean Project Delivery System (LPDS) to ustrukturyzowana metodologia oparta na zasadach odchudzonej produkcji, zaprojektowana w celu minimalizacji strat i maksymalizacji wartości w całym cyklu życia projektu. W przeciwieństwie do tradycyjnego podejścia sekwencyjnego, LPDS kładzie nacisk na współpracę, ciągłe doskonalenie i holistyczną wizję projektu, od wstępnej definicji do końcowej realizacji.
W swej istocie LPDS składa się z 13 wzajemnie połączonych modułów podzielonych na cztery fazy: określenie projektu, projektowanie, dostawa i montaż. Fazy te wspierane są przez kontrolę produkcji (często z wykorzystaniem systemu Last Planner i Target Value Delivery) oraz strukturyzację pracy. Kluczowym elementem jest cykl oceny pooperacyjnej, który gwarantuje, że wnioski wyciągnięte z jednego projektu zostaną wykorzystane do ulepszenia przyszłych przedsięwzięć.
Siła LPDS polega na jego zdolności do analizowania interakcji między projektem a budową, identyfikując i eliminując nieefektywności na każdym etapie. Wymaga to zmian w protokołach komunikacji organizacyjnej i podejmowania decyzji, a także chęci wdrożenia nowych modeli kontraktów, które zachęcają do współpracy i dostarczania wartości. Jak stwierdzono w jednym z kluczowych wniosków: „Udane wdrożenie LPDS wymaga współpracy, zaangażowania na wczesnym etapie, dostosowanych zachęt i integracji interesariuszy projektu”.
ISO 21500: Zwinny przewodnik po zarządzaniu projektami
ISO 21500:2012 to międzynarodowa norma zawierająca wytyczne dotyczące zarządzania projektami, które mają zastosowanie w różnych branżach i złożoności projektów. Został zaprojektowany z myślą o adaptacji, umożliwiając organizacjom dostosowywanie procesów do ich konkretnych potrzeb, zamiast narzucać sztywne, uniwersalne metodologie.
Kluczową zasadą normy ISO 21500 jest celowe unikanie określonej kolejności. Procesy nie muszą być wykonywane w ustalonej kolejności; zamiast tego można je łączyć i aranżować w zależności od unikalnych wymagań projektu. Ta elastyczność jest szczególnie cenna, gdy procesy wchodzą w interakcję i zmieniają się, ponieważ umożliwia dynamiczne dostosowywanie kosztów i projektu.
Ponadto norma ISO 21500 celowo wyklucza określone narzędzia i techniki, pozostawiając profesjonalistom swobodę wyboru najodpowiedniejszych technik dla każdego projektu. Zapobiega to stagnacji, która może wystąpić, gdy organizacje nadmiernie polegają na przestarzałych lub nieefektywnych narzędziach. W normie unika się również definiowania ścisłych danych wejściowych i wyjściowych, co jeszcze bardziej zwiększa jej możliwości adaptacyjne.
Konwergencja: miejsce zbieżności Lean i ISO 21500
Prawdziwa moc pojawia się, gdy LPDS i ISO 21500 są postrzegane jako systemy uzupełniające. Obydwa kładą nacisk na elastyczność, umożliwiającą procesom dostosowywanie się do zmieniających się warunków. LPDS zapewnia ustrukturyzowane podejście do eliminacji marnotrawstwa, podczas gdy ISO 21500 zapewnia szersze wytyczne dotyczące skutecznego zarządzania projektami.
Ta synergia otwiera możliwości dla innowacji. Swoboda wyboru narzędzi i metod w połączeniu z możliwością adaptacji obu systemów pozwala organizacjom wdrażać najlepsze praktyki, które w przeciwnym razie byłyby ograniczone sztywnymi metodologiami.
Możliwość dostosowania procesów, wejść i wyjść pozwala na bardziej całościowe podejście do zarządzania projektami. Przyjmując zarówno zasady Lean, jak i elastyczność ISO 21500, organizacje mogą przełamać bariery psychologiczne i wspierać kulturę ciągłego doskonalenia.
Podsumowując, zbieżność Lean Project Delivery i ISO 21500 zapewnia potężne ramy do optymalizacji wyników projektów. Wykorzystując elastyczność, współpracę i ciągłe doskonalenie, organizacje mogą odblokować nowy poziom wydajności i dostarczania wartości. Aby w pełni zbadać potencjał tego synergistycznego podejścia, potrzebne są dalsze badania w tej dziedzinie.
